tuul

Tuul w języku estońskim oznacza wiatr. Wiatr to przestrzeń. Przestrzeń to kosmos, kosmos to taniec, taniec to emocje, emocje to ludzie, ludzie to kosmos. Wszystko krąży i w na pozór chaotycznym ruchu układa się w sensy, bo przecież może być ich nieskończenie wiele. Tyle, ile par oczu patrzących na świat. Tyle, ile dźwięków chce wyrazić chwila. Tyle, ile ruchów tworzy emocje tańca. 

Tuul narodził się z muzyki. Wisiał w powietrzu jak burza i czekał na swój moment. Czuła opowieść snuta przez elektronikę spotkała na swojej drodze energię płynącą z obrazu. Obrazu wypełnionego improwizowanym tańcem, w którym człowiek może zaistnieć sam lub wybrać zaciekawienie innym człowiekiem. 

Tuul w nieistniejącym języku oznacza harmonię. Oznacza mnogość, wolność i synergię. A później oznacza burzę, która przychodzi z przestrzeni.

Tuul to interdyscyplinarny projekt łączący muzykę, taniec i obraz. W języku estońskim słowo tuul oznacza wiatr, a wiatr to przestrzeń i to właśnie ona pozostaje wspólnym mianownikiem dla różnych form sztuki, razem tworzących nietuzinkową całość. 

Trzon Tuul stanowią wokalistka Ewa Landowska oraz perkusista Maciej Terlecki, odpowiadający za muzykę. Ich wieloletnia współpraca i doświadczenie zaowocowały formą, którą nazwać można liryczną muzyką elektroniczną. Za materiały wideo odpowiada ceniona fotografka Edyta Dufaj. Koncepcja jej wizualnej narracji czerpie z tańca improwizowanego. Publikowanym regularnie singlom towarzyszą teledyski współtworzone z tancerzami: Natalią Iwaniec, Michałem Strugarkiem, Justyną Wójcik i Piotrem Skalskim. 

W opowieści krakowskich artystów dominują emocje, ekspresja i połączenie z naturą. Odbiorcy za pośrednictwem sztuki docierają do miejsca czułego spotkania z samym sobą i otaczającym ich światem. W takiej konwencji utrzymany będzie debiutancki album Tuul oraz kolejne obrazy wideo, pozostające nieodłącznym dopełnieniem muzyki. Twórcy projektu planują również pokazy na żywo, w których elementami dominującymi pozostanie dźwięk i ruch. / Eta Hox, Off Radio Kraków

…

ewa landowska & maciej terlecki

Ewa Landowska – wokal, kompozycje, instrumenty klawiszowe, Maciej Terlecki – perkusja, kompozycje, instrumenty klawiszowe. Muzyczny duet pod nazwą Tuul tworzą od 2012 roku. W 2022 roku Tuul rozrasta się do 8 osób, tworzących wspólnie interdyscyplinarny projekt łączący muzykę, taniec i obraz.

…

…

natalia iwaniec

tancerka, choreografka, nauczycielka Gaga od 2012 roku – metody pracy z ciałem, stworzonej przez Ohada Naharina w Izrealu. Uczyła na takich festiwalach tańca współczesnego, jak International Dance Week Budapest, pracowała z zawodowymi zespołami tańca: Rambert Dance Company w Londynie czy National Dance Company Wales w Cardiff. Natalia uczyła Gaga także na wielu uczelniach wyższych jak The Place czy Trinity Conservatory of Music and Dance w Londynie, jak i na Akademii Muzycznej w Łodzi. Jako tancerka i choreografka rozwija swój język ruchowy oparty na Gaga, ale także na innych metodach pracy z ciałem jak taniec współczesny, release czy techniki streetowe. Jej ostatnia praca choreograficzna to spektakl “ECHA” Teatru Migro, do którego stworzyła choreografię. Natomiast jako reżyserka i choreografka stworzyła “Dydonę i Eneasza” dla Capelli Cracoviensis.

…

justyna wójcik

studiowała Discipline Delle Arti, Della Musica e Dello Spettacolo na Uniwersytecie w Padwie. Absolwentka filologii włoskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.  Współpracowała z krakowskim Teatrem Proscenium oraz z Pierantonio Rizzato, włoskim aktorem komedii dell’arte. Uczestniczyła w tanecznych projektach Krakowskiego Centrum Choreograficznego. Przez wiele lat związana z Teatrem KTO. W 2019 roku zrealizowała autorski spektakl Ławka. Obecnie współzałożycielka oraz aktorka Teatru Migro.

…

michał strugarek

tancerz od 2004 roku. Absolwent kierunku Taniec w Kulturze Fizycznej, ze specjalizacją tancerz – choreoterapeuta. Przez większość swojej przygody z tańcem związany ze stylami ulicznymi (głównie Hip hop Freestyle Dance), jak i z kulturą uliczną.
Podczas studiów oraz licznych warsztatów poznawał taniec współczesny oraz wszelkie techniki, metody, narzędzia wspomagające. Świat tańca współczesnego pozwolił mu na eksplorowanie i odnajdywanie połączeń pomiędzy wszystkim tym, czego doświadczył, jak i ukierunkowanie tych doświadczeń w kreatywną, uniwersalną twórczość. Zainspirowany działalnością Bruce’a Lee i jego koncepcją „Style of no style”, stara się, aby jego tworzywa były uniwersalne, niezależne od panujących estetyk, stawiając na pierwszym miejscu możliwość wyrażania siebie.
Lata 2018 i 2019 spędził na podróżach po świecie, zdobywając nowe wartości – ucząc się, wymieniając, występując. Spędził między innymi trzy miesiące w Izraelu, uczęszczając do Suzanne Dellal Center na codzienne zajęcia GaGa. Odwiedził i kształcił się również w Amsterdamie, Londynie, Brukseli. Tancerz w spektaklu pt. “Wolves” – choreografii Emmy Evelein (Holandia), który otrzymał nagrodę publiczności podczas nominacji do Kurt Jooss Prize 2019 w Essen.
Współtwórca i tancerz w spektaklu pt. “Heavy Mental” nagrodzonego podczas festiwalu Hip Hop w Teatrze (2018). Pedagog oraz performer na Festiwalu Cyrkulacje 2017. Współpracował ze Szkołą Tańca Współczesnego Natalii Draganik-Franke w Poznaniu (tancerz i producent muzyczny), Agnieszką Noster, Agnieszką Doberską, Zofią Tomczyk, Andrzejem Adamczakiem oraz Aleksandrą Bożek-Muszyńską i Patrykiem Gorzkiewiczem. W wolnych chwilach – producent muzyczny, fotograf, filmowiec, DJ.

…

piotr skalski

tancerz, pedagog, choreograf, specjalizuje się w improwizacji i tańcu współczesnym. Absolwent łódzkiej Akademii Muzycznej (Muzykoterapia) oraz Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego o specjalności Taniec Współczesny, Od 2008 roku związany z Eksperymentalnym Studio Tańca Iwony Olszowskiej jako tancerz, choreograf, twórca improwizacji, instruktor. Uczestnik wielu warsztatów tańca współczesnego, contact improwizacji i  improwizacji. Współpracuje z krakowskimi teatrami jako tancerz, twórca choreografii i ruchu scenicznego. Improwizator w polskiej wersji spektaklu „Soul Project”  w reż. i chor. D. Zambrano. Tancerz w spektaklu „Lighting” w chor. A.Konjetzky, „Trans_Miss(i)on” w chor. I.Olszowskiej i F.Fehera oraz “Kantor.Burza” w reż. S.Krawczyńskiego i chor. A.Godowskiej

…

edyta dufaj

w Tuul’u odpowiedzialna za połączenia energii płynących z muzyki, tańca, obrazu oraz tekstu.
Absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Do jej najważniejszych osiągnięć należą: Grand Prix Międzynarodowego Biennale Fotografii Pejzażu 2012, udział w finale konkursu Adobe Design Achievement Awards w Nowym Jorku 2013, Nominacja Fullbright Graduate Student Awards 2014, nagroda Międzynarodowego Nikon Photo Contest 2015, udział w Międzynarodowej wystawie „Exploring botany” w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha (2020), wydanie autorskiego albumu fotograficznego „Dufaj” w 2021 roku oraz współpraca z Tuul, Konzert und Theater w Szwajcarii (od 2021 r.) Festiwalem Kultury Żydowskiej (od 2019 r.),  Festiwalem Fair Play Dance Camp (od 2015 r.), Krakowskim Biurem Festiwalowym (od 2018 r. przy takich wydarzeniach jak Festiwal Miłosza – edycja 2018-2021, Festiwal Conrada – edycja 2018-2021, Misteria Paschalia – edycja 2019-2022, Opera Rara – edycja 2019-2021),  Fundacją Wisławy Szymborskiej (od 2021), Fundacją Olgi Tokarczuk (w 2020 r.), Muzeum Kaligrafii i Historii Pisma (od 2018 r.), Akademią Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Współpracuje bądź współpracowała z szeregiem instytucji przy wielu innych inicjatywach kulturalnych jako fotograf, wykładowca, koordynator, współorganizator i artysta.

…

dominika krzyżanowska

odpowiedzialna za produkcję Tuulowej premiery.
Animatorka i menadżerka kultury, producentka, aktorka, a od dwóch lat także masażystka.
Studiowała Kulturoznawstwo na UMCS. Ukończyła Akademię Praktyk Teatralnych “Gardzienice”. Współzałożycielka Teatru CHOREA, w którym oprócz pracy artystycznej kierowała finansami. Tworzyła i koordynowała program edukacji artystycznej dla dzieci i dorosłych w Fabryce Sztuki w Łodzi. Prowadziła warsztaty pracy z ciałem i głosem. Grała w spektaklach: Tezeusz w Labiryncie, Po Ptakach, Bakkus, Śpiewy Eurypidesa, Gry (w) Pana Cogito, Tehillim/Psalmy, Szczelina. Śpiewała w koncertach Gilgamesz, Rytm języka i w Pieśniach Antycznych. Reżyserka koncertu Lulabajki z udziałem takich wokalistów jak Piotr Rogucki, Natalia Przybysz, Natalia Grosiak czy Krzysztof Zalewski, autorka tekstów na Lulabajkową płytę. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2016 i 2020. Aktualnie pracuje w Centrum Kultury w Lublinie, gdzie wraz z pracownią Sztuczka prowadzi projekty edukacyjne i artystyczne dla dzieci, w tym innowacyjny na skalę ogólnopolską Rezerwat Dzikich Dzieci. Gra w spektaklach: Smok/g, Przepisy – nie tylko dla dziewczynek, Cztery pory roku, Fju fju, Bajki z kliszy. Kustoszka Mikromuzeum Dzieciństwa pod pseudonimem Zbierella Szukajdzińska. Certyfikowana playworkerka. Organizatorka i twórczyni festiwalu PAJDOKRACJA. Prywatnie entuzjastka prac ogrodowych, spacerów z rasowym kundlem Tapirem. Uwielbia bataty i lody w różnych smakach, najbardziej pistacjowe. Na poważnie odkrywa i uczy się odpoczynku, relaksu i zalet czasu wolnego.

…

wojciech ireneusz sobczyk

autor grafiki przedstawiającej planetę Tuul.
Studiował grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł doktora pod opieką prof. Dariusza Vasiny. Pracuje na stanowisku adiunkta na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, animacją, muzyką, grafiką warsztatową. Wojciech Ireneusz Sobczyk jest artystą zdecydowanie niewspółczesnym. Jego zainteresowania koncentrują się wokół szeroko pojętego humanizmu, a praktyka artystyczna czerpie wielokrotnie z klasycznych czy nawet archaicznych już technik, tematyki oraz ikonografii. Sobczyk wraca do fundamentalnych pytań o naturę Człowieka, istnienie Dobra i Zła, istotę Piękna i Sztuki. Nie jest to jednak wyłącznie prosty powrót do idei i warsztatu artysty renesansu. Rozmiłowania Sobczyka w humanistycznych wartościach przybierają charakterystyczny materialny wymiar. Poprzez obsesyjną manualną biegłość oraz namiętność do misternych detali kreuje on własny korpus moralny. Fetysz Sobczyka wobec idei i materii łączy się ze sobą w nierozerwalnym i finezyjnym splocie, który staje się nostalgiczną pogonią za własną formułą duchowości.

…

tuul band

Ewa Landowska – wokal, instr. klawiszowe, inne instrumentalia
Maciej Terlecki – perkusja, instr. klawiszowe, programowanie
Staszek Boczkowski – gitara elektryczna
Tomasz Kot – gitara basowa, instr. klawiszowe